Bir efsane daha gitti. Sabahın tüm güzelliğini alıp götüren bir haber bu.
Nejat Biyediç, her ne kadar son dönemde unutulmuş gibi görünse de bu ülke futbolu için gerçekten önemli figürlerden biriydi. Bursaspor'un o efsanevi kadrosunun mimarlarındandı. 90'ların ortasında, hepimizi yepyeni bir futbol heyecanıyla tanıştırmıştı. Son derece aklı başında, sakin ve güven veren bir insandı.
Karabükspor'da çalışmış olması da kendisini benim için özel yapan etkenlerden birisidir. O zamanlar 15-16 yaşlarındaydım herhalde. Kulüp, Nejat Hoca'ya bizim oturduğumuz apartmanın yanındaki apartmandan bir lojman tahsis edecekti. O apartmanda da yakın bir arkadaşım oturuyordu ve onunla basketbol oynamak için sözleşmiştik. Kapılarının önünde beklerken birden Nejat Hoca'yla göz göze geldik. Muhtemelen taşınacağı eve bakmaya gelmişti. O zamana kadar televizyondan gördüğüm bir insanı birden kanlı canlı karşımda görmek şaşırtmıştı beni. Bakakaldım... Adamcağız da kendisine gözleri dikip bakan çocuğu uyandırmak istemiş olacak ki, sıcak bir tavırla "Merhaba, nasılsın?" dedi. "İyiyim... Teşekkürler..." diyebildim.
Sonradan 2007 yılında lösemi teşhisi koyulduğunu öğrendik kendisine. O hastalığı yenmişti aslında ancak çok yıpranmıştı. Bu sabah aldığımız bu vefat haberi, beni ayrıca, özel olarak üzdü...
Toprağı bol olsun...
1 yorum:
İmparator topragin bol olsun
Yorum Gönder